Dział flory niżowej Polski

Zbiór wszystkich gatunków roślin okrytozalążkowych, nagonasiennych i paprotników rosnących dziko na terenie Polski nosi nazwę flory roślin naczyniowych Polski. Na obszarze naszego kraju występuje obecnie prawie 3000 gatunków tych roślin. Na skład krajowej flory miało wpływ wiele czynników. W zasadzie wszystkie gatunki rosnące na terenie Polski zginęły podczas trwającego około miliona lat okresu lodowcowego. Gdy klimat stopniowo się ocieplał, a lodowiec zaczął powoli ustępować, rozpoczęła się wędrówka roślin z cieplejszych rejonów Europy. W ten sposób przybyły do nas gatunki leśne, stepowe i torfowiskowe. Drugim ważnym czynnikiem wpływającym na skład polskiej flory było pojawienie się człowieka. Ludzie sprowadzali rośliny użytkowe z różnych rejonów świata, a wraz z nimi przywędrowały różne przypadkowe gatunki, które zadomowiły się i zdziczały, wkraczając do naturalnych zbiorowisk.

Aby zaprezentować zwiedzającym rośliny charakterystyczne dla polskich nizin, utworzono dział flory niżowej Polski. Zawiera on około 250 gatunków (nr X na planie) zgrupowanych według przynależności do rodzin na nieregularnych poletkach wyciętych w trawniku. Znajdują się tutaj zarówno rośliny pospolite, takie jak cykoria podróżnik (Cichorium intybus) o błękitnych kwiatostanach, otwartych tylko podczas słonecznej pogody, a także rzadkie i chronione, na przykład kwitnąca wiosną na podmokłych łąkach kukułka szerokolistna zwana inaczej stoplamkiem szerokolistnym (Dactylorhiza majalis).