Sumak octowiec

Sumak octowiec, sumak odurzający (Rhus typhina) oraz Szczaw omszony (Rumex confertus). 

Sumak octowiec, sumak odurzający (Rhus typhina) jest bardzo atrakcyjną rośliną pod względem estetycznym, ale niestety szybko staje się utrapieniem dla ogrodników i ich sąsiadów. 

Gatunek ten pochodzi ze wschodniej części Ameryki Północnej. Został sprowadzony do Europy w XVII wieku. W Polsce pierwsze notowania tego gatunku w uprawie pochodzą z Warszawy z 1806 r. A stosunkowo od niedawna (Tokarska-Guzik i in. 2012) został uznany za roślinę inwazyjną regionalnie, co potwierdziły wieloletnie obserwacje w Puszczy Kampinoskiej. Obecnie w całej Polsce obserwuje się „ucieczkę” tego gatunku z uprawy. 

Sumak octowiec nie należy do gatunków silnie inwazyjnych, ale w miejscach swojej introdukcji, czyli tam, gdzie go posadzono silnie zwiększa swój areał, sukcesywnie wypierając gatunki rodzime. 

Roślina ta daje odrosty z korzeni, co sprawia, że potrafi szybko pokryć znaczne powierzchnie. Przycinanie, zamiast karczowania wraz z korzeniami, powoduje szybszy przyrost odrostów. Odrosty pojawiają się szybko po zranieniu korzeni lub nieumiejętnym usuwaniu roślin.

Jego owoce są bardzo kwaśne, ale namoczone w wodzie dają przyjemną w smaku lemoniadę (stosowaną przez tubylców w Ameryce Północnej). Kwiaty tego sumaka są miododajne. Kora, korzenie i owoce mają zastosowanie w północnoamerykańskiej tradycyjnej medycynie jako środek ściągający, w zaburzeniach trawienia, chorobach skóry, pęcherza moczowego i do płukanek na gardło.

Szczaw omszony (Rumex confertus) pochodzi z Europy południowo-wschodniej i Azji zachodniej. Pierwsze notowania tego gatunku w Polsce pochodzą z 1873 r. Były to pierwsze znaleziska znad Bugu (Ferdynand Karo, materiały zielnikowe). Pierwsze zaobserwowane stanowisko w Warszawie pojawiło się ok. 1895 r., gdzie roślina mogła zostać zawleczona dzięki rzece Bug i Wiśle. 

Do niedawna znany był wyłącznie z siedlisk ruderalnych, ale pojawia się coraz częściej na łąkach i w zaroślach, często wzdłuż rzek i cieków wodnych. Istotną rolę w rozprzestrzenianiu się jego owocków odgrywają rzeki i transport. 

Do tej pory gatunek ten nie budził większego zainteresowania botaników, ale obecnie jego rozprzestrzenienie się jest bardzo zauważalne. W Puszczy Kampinoskiej zaobserwowano w ostatnim czasie szybkie rozprzestrzenianie się tego gatunku.