Rokitnik zwyczajny

Rokitnik zwyczajny (Hippophae rhamnoides), zwany na wschodzie „oblepichą”. W Polsce naturalnie występuje na wybrzeżu Bałtyku, gdzie podlega ochronie prawnej. Patrząc zaś poza granice naszego kraju jest gatunkiem piaszczystych, kamienistych i słonecznych stanowisk w Europie i Azji, sadzonym chętnie do umacniania wałów, wybrzeży i skarp. 

Warto spojrzeć na obecność rokitnika w naszych ogrodach łaskawiej, gdyż oprócz bogactwa witamin (B, C, E), karotenoidów, flawonoidów i polifenoli jest on skarbnicą wielonienasyconych i jednonienasyconych kwasów tłuszczowych, które są niezbędnym budulcem naszych komórek, i których obecność wpływa na stan naszych naczyń krwionośnych i ma działanie przeciwzapalne. To po prostu witaminowa bomba, usprawniająca przepływ krwi. Cennym dla fitoterapii surowcem jest olej rokitnikowy tłoczony z nasion lub całych owoców. Stosowany wewnętrznie ma pozytywny wpływ na błony śluzowe przewodu pokarmowego (polecany przy wrzodach), działa ochronnie na wątrobę, poprawia unaczynnienie w oku. Wpływa też korzystnie na poziom cholesterolu we krwi. 

Stosowany zewnętrznie, na skórę wspomaga gojenie ran, owrzodzeń, oparzeń. W Rosji olej ten jest również stosowany w profilaktyce i terapii uszkodzeń popromiennych skóry.

Pysznym wzbogaceniem diety są również owoce rokitnika zjadane na surowo lub w postaci soków, dżemów, marmoladek. Z liści można przygotować napar, który jest dobrze znany w Chinach lub Tybecie.