Czosnek dziwny

Pesto z czosnku dziwnego

Przepis:
  • 50 – 60 g czosnku dziwnego 
  • 35 – 40 ml oliwy z oliwek (chociaż można użyć też innego oleju np. lnianego)
  • 25 g orzechów (pinii, nerkowców, włoskich, migdałów, można też dodać słonecznik) 
  • 25 g parmezanu (lub innego sera typu pecorino lub grana-padano)
  • Sok z 0,5 cytryny
  • Sól i pieprz 
Przygotowanie:

Czosnek rwiemy na mniejsze kawałki, wrzucamy do blendera z orzechami i blendujemy (aż czosnek będzie dobrze posiekany). Następnie wrzucamy wszystkie inne składniki do blendera i miksujemy na gładką masę. Pesto pysznie smakuje ze świeżym pieczywem lub makaronem! Pesto można też zrobić w wersji wegańskiej, wtedy, zamiast sera trzeba dodać więcej orzechów i łyżkę płatków drożdżowych. Polecam wtedy użyć nerkowców lub migdałów – wcześniej zalać część porcji gorącą wodą i zostawić na godzinę. Dzięki temu pesto będzie bardziej kremowe. Nie każdy ma pod ręką taki czosnek, ale można użyć innych roślin np.czosnku niedźwiedziego lub rukoli.

Czosnek dziwny (Allium paradoxum) w ostatnim czasie zbytnio rozprzestrzenił się w Ogrodzie Botanicznym. Można nawet powiedzieć, że mieliśmy epidemię tej inwazyjnej rośliny, rosła wszędzie i wszyscy próbowali się go pozbyć, co nie było takie proste. Jednak okazuje się, że jest sposób na wykorzystanie tego niechcianego gościa w kuchni. 

Sam pomysł wyjadania gatunków inwazyjnych nie jest nowy. Biorąc pod uwagę ich wszechobecność i obfitość plonów, jest to łatwe do pozyskania źródło pożywienia. Istnieje wiele książek kucharskich, których autorzy skupiają się wyłącznie na daniach z roślin inwazyjnych, takich jak np. kudzu (Pueraria montana).  Obecnie przewidywany wzrost stężenia CO² w atmosferze oraz temperatury powietrza może być korzystny dla niektórych roślin inwazyjnych, co zdecydowanie zwiększa potrzebę skutecznego zarządzania nimi. Niektórzy badacze uważają, że konsumpcja jadalnych roślin inwazyjnych może być dobrą formą kontroli tych gatunków. 

Allium paradoxum jest członkiem rodziny Amarylliadaceae i jest jadalnym gatunkiem czosnku wstępującym w północnym Iranie, zwłaszcza w prowincji Mazandaran. Lokalnie nazywany jest „Alezi” i jest ważną rośliną w produkcji wielu lokalnych potraw. Oprócz stosowania jako surowe warzywo do przyrządzania potraw, ma również pewne zastosowania lecznicze wśród miejscowej ludności, zwłaszcza w celu regulacji poziomu cholesterolu we krwi oraz poprawy układu trawiennego i krwionośnego. 

Dodatkowo ostatnie badania wykazały jego aktywność przeciwutleniającą, działanie ochronne przed nefrotoksycznością wywoływaną gentamycyną, aktywność przeciw hemolityczną i działanie ochronne przed toksycznym działaniem na wątrobę wywoływanym przez czterochlorek węgla, który występuje najczęściej jako bezbarwny gaz. Nie jest łatwopalny i nie rozpuszcza się łatwo w wodzie. Stosowany był w produkcji płynów chłodniczych i jako propelent do aerozoli, również jako pestycyd, środek czyszczący i odtłuszczający, w gaśnicach oraz w środkach do usuwania plam.  Ze względu na jego szkodliwe działanie, zastosowania te są obecnie zakazane i jest on używany tylko w niektórych zastosowaniach przemysłowych.

Wskazówki dojazdu

Ogród Botaniczny
Uniwersytetu Warszawskiego

Aleje Ujazdowskie 4,
00-478 Warszawa

Ogród
Oaza przyrody w wielkim mieście

Dostępny
codziennie i dni świąteczne: 10:00 - 20:00
KASY czynne do godziny: 19:00

Szklarnie
Tropikalny las w centrum Warszawy

Dostępne
wtorek-niedziela, dni świąteczne: 10:00 - 20:00
KASY czynne do godz: 19:00 (ostatnie wejście: 19:20)

Używamy plików cookie, aby poprawić komfort korzystania z naszej witryny. Przeglądając tę stronę, zgadzasz się na używanie przez nas plików cookie.

Więcej Akceptuję